Teguran ini wajar diambil peduli kerana sebagai warganegara, kita perlu memartabatkan bahasa sendiri ke persada dunia agar ia kembali menjadi bahasa perhubungan seperti zaman dahulu.
Contohilah tindakan Menteri Alam Sekitar dan Air, Datuk Seri Tuan Ibrahim Tuan Man yang menggunakan bahasa Melayu sepenuhnya semasa menyampaikan kenyataan negara di Persidangan Perubahan Iklim Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (COP26) di Scotland, baru-baru ini.
Pelbagai garis panduan untuk sektor awam telah lama diwujudkan, namun setelah negara melepasi tempoh lebih 60 tahun merdeka, isu bahasa Melayu timbul ibarat air pasang surut.
Masih suam-suam kuku dari segi pelaksanaannya. Persoalannya, sampai bila isu ini akan ada titik noktahnya?
Bagi sektor awam, telah ada rujukannya. Apakah di peringkat GLC dan sektor swasta telah diwujudkan garis panduan yang boleh dijadikan rujukan untuk mereka mematuhinya? Jika ada, adakah ia dipatuhi?
Pihak berwajib perlu bertindak dengan pendekatan serius serta memerlukan kehendak politik yang kuat bagi memastikan dasar bahasa kebangsaan benar-benar terpateri untuk kita jayakan secara bersama.
Janganlah setiap kali bertukar kepimpinan politik, dasar bagi memperkasakan bahasa Melayu berubah begitu mudah sehingga melemahkan kekuatan bahasa kebangsaan kita baik di sektor awam mahupun swasta.
Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) pula dilihat seperti harimau yang tidak mempunyai taring atau kuku dalam isu ini.
Ini kerana mereka hanya diberi kuasa untuk menjadi penasihat bagi merancang, menggubal dan menyelaraskan panduan penggunaan bahasa Melayu, namun hak penguatkuasaan diberi kepada pihak berkuasa tempatan (PBT).
BAHASA JIWA BANGSA
Cheras, Kuala Lumpur.
No comments:
Post a Comment