‘Lupa’ Bahasa Melayu Selepas PRU?

SEGALA urusan rasmi kerajaan bermula dari pihak berkuasa tempatan (PBT) mesti dalam bahasa kebangsaan. Adakah munasabah di Amerika Syarikat (AS) misalnya mengeluarkan notis rasmi lengkap kepala surat dalam bahasa Mandarin?

Timbul persoalan, adakah selepas 9 Mei lalu, tiba-tiba masyarakat Cina hilang ingatan sehingga tidak fasih bahasa kebangsaan? Bagaimana selepas 61 tahun diberi taraf kewarganegaraan, masih tidak fasih bahasa Melayu? Bagaimana selepas 200 tahun nenek-moyang mereka berhijrah ke Tanah Melayu masih tidak boleh menguasai bahasa Melayu?

Lahir di Malaysia, adakah tidak bergaul dengan bangsa lain? Atau sekolah vernakular punca masalah? Sekadar tidak fasih atau memang benci penggunaan bahasa kebangsaan?

Mengapa seorang ahli majlis PBT, seorang Exco negeri dan seorang lagi Ahli Dewan Undangan Negeri (ADUN) cuba mewajarkan versi notis rasmi ‘bahasa China’, ‘bahasa Hong Kong’, ‘bahasa Taiwan’, ‘bahasa Singapura’ atau ‘bahasa Amerika’ lengkap dengan kepala surat itu? Sejak bila lampiran surat rasmi kerajaan tempatan perlu disertakan terjemahan bahasa Cina dan bahasa Inggeris? Mengapa tidak disertakan bahasa Tamil atau Jawa dan Bugis yang komposisi besar di Johor? Sama sahaja seperti apa dilakukan dan alasan diberi Menteri Kewangan dahulu.

Tidak perlu membela tindakan cauvinis dan rasis membelakangi semangat Perkara 152 Perlembagaan Negara. Kerajaan Pakatan Harapan (PH) hari ini memegang semangat ‘Sayangi Malaysiaku’, bukan ‘Sayangi Chinaku’, ‘Sayangi Hong Kongku’, ‘Sayangi Taiwanku’ atau ‘Sayangi Singapuraku’. Maka, saya kemukakan cadangan berikut:

1. Lucutkan jawatan Ahli Majlis terbabit. Gantikan dengan wakil orang Cina yang lebih tinggi mutu penguasaan bahasa kebangsaannya.

2. Lucutkan jawatan Exco dan ADUN terlibat yang terang lagi bersuluh cuba menegakkan benang basah.

3. Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) mesti berbuat sesuatu. Datuk Seri Anwar Ibrahim dalam syarahan di DBP pun mengesyorkan kelas bahasa Melayu untuk ahli Parlimen. Kita tidak mahu dengar perbahasan bahasa ‘apek’ Pasar Pudu, kita juga mahu ahli Parlimen guna bahasa kebangsaan tinggi, bukan taraf maki-hamun.

DBP dengan kerjasama ahli akademik dan persatuan penulis perlu mengemukakan pelan kursus pengajaran dan penilaian bahasa Melayu untuk setiap warganegara.

Tidak lulus tahap minimum disusuli ‘pelan pemulihan’. Jika teruk tahap bahasa kebangsaan, dilarang menjadi ahli majlis mahupun bertanding dalam pilihan raya.

Jika tahap minimum pun tidak lulus, kerajaan baharu PH perlu guna mekanisme perundangan melucutkan taraf kewarganegaraan kerana ini bukti kelompok itu tidak setia kepada tanah air kita.

Biar semua anak Malaysia dididik di bawah satu bumbung dan galakkan mereka bergaul menggunakan bahasa kebangsaan. Terbukti sekolah vernakular gagal lahirkan anak muda yang fasih bahasa kebangsaan sendiri.

Oleh : Arif Atan